Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler, ilk kez 1812 yılında Alman Grimm Kardeşler tarafından derlenmiş ve basılmış olan bir halk masalıdır.[1][2] Kötü kalpli ve kıskanç üvey annesi tarafından ondan daha güzel olduğu için öldürülmek üzere ormana gönderilen ve ormanda cücelerle beraber yaşamaya başlayan bir prensesin maceralarını anlatır. Pek çok kez tiyatroya ve sinemaya uyarlanmıştır.
Hikâyenin (ve baş kahramanın) ilk basımındaki ismi Almanca Sneewittchen'dir (Karbeyazı).[3]
Pamuk Prenses'in annesi ölünce babası (kral) yeniden evlenir ancak üvey anne (yeni kraliçe) Pamuk Prenses'e kötü davranmaktadır. Kötü kraliçenin sihirli bir aynası vardır ve sık sık bu aynaya dünyadaki en güzel kişinin kim olduğunu sorar. Doğruyu söyleyen sihirli ayna her daim kraliçenin güzelliğini onaylar ta ki Pamuk Prenses büyüyüp genç ve güzel bir kız olana kadar.[3]
Pamuk Prenses'in kendinden daha güzel olduğunu öğrenince kıskançlık krizine giren kraliçe avcılardan birine genç kızı öldürmesini emreder.[3] Avcı Pamuk Prensese kıyamaz ve ormanda serbest bırakır. Pamuk Prenses ormandaki bir cüce ailesi ile birlikte yaşamaya başlar.
Bir süre sonra genç kızın hayatta olduğunu öğrenen kötü kraliçe yaşlı bir kadın kılığında cücelerin evine giderek Pamuk Prensesi zehirli bir elma ile zehirler.[3] Cüceler derin bir uykuya dalan genç kızı camdan bir tabutta muhafaza etmeye başlarlar. Yoldan geçen bir prens tabuttaki kıza aşık olur ve cüceleri ikna ederek tabutu yanında götürür.
Uşaklar ormanda ilerlerken tabutu düşürürler. Pamuk Prenses'in boğazındaki zehirli elma parçası düşmenin etkisiyle çıkar ve genç kız uyanır.[3] Genç çift evlenmeye karar verirler ve yaşlı kral ile kötü kraliçeyi de düğünlerine davet ederler. Pamuk Prenses'in öldüğünü zanneden kraliçe aynasından genç kraliçenin kendisinden daha güzel olduğunu öğrenince düğüne gelmeye karar verir. Burada gerçekler ortaya çıkar ve kraliçe ceza olarak giydirilen kızgın demirden yapılmış ayakkabılar içerisinde dans ederek ölür.[3]
